Udział w akcji uwalniania z lodu śluz na rzece przy użyciu trotylu.

Styczeń 2003 - działania z użyciem poduszkowca polegały na rozbijaniu zatorów lodowych zagrażających zalaniem kilku miejscowości, a tworzących się na rzeczce stosunkowo wąskiej ok. 6 do 8 m, o silnym nurcie i głębokiej na 3-6m. W akcji wzięły udział dwa poduszkowce HT-P400 ANACONDA. Ze względu na ukształtowanie terenu i przeszkody terenowe dostarczenie i użycie klasycznego sprzętu pływającego było niemożliwe. W przypadku podjęcia działania bez poduszkowca pozostawał sposób bardzo ryzykowny polegający na układaniu na niepewnym lodzie drabin lub ręcznym rozbijaniu lodu bosakami z wysokiego brzegu (2-5m). Podstawowym problemem był fakt, że zator miał długość ok. 3 km a rzeka płynie przez gesty zakrzaczony las, w związku z czym, nie można było użyć koparek czy innych urządzeń lądowych. Jedynym sposobem dostania się na nurt było wpłynięcie od ujścia do Odry, gdzie pierwszą przeszkodą był silny nurt i most, pod którym prześwit wynosił ok. 1,8m, następne utrudnienie to spływająca kra i szczególnie niebezpieczne płynące konary i kawałki pni drzew, spiętrzona miejscami na obu brzegach kra zmuszała do poruszania się slalomem, w czym bardzo pomógł duży nadmiar mocy i małe wymiary poduszkowca. Zadania polegały na przetransportowaniu na środek zatoru sapera, zatrzymaniu się i pozostawaniu na miejscu do czasu aż zostało przygotowane w lodzie miejsce na ładunek wybuchowy, następnie podpłynięcie do brzegu, zabranie na pokład ładunku i powrót na zator. Po podpaleniu lontu pozostawało 3-5 minut na opuszczenie obszaru eksplozji. Następnym działaniem było pilnowanie, aby spływająca kra nie tworzyła nowych zatorów, a w razie potrzeby wypychanie kry kadłubem poduszkowca. Sporym utrudnieniem był ujemna temperatura ok. -10°.